YAŞAM İÇİN ALTIN KURALLAR

İnsanların gözlerinin içine bak.

• Bol bol gülümseme, hem maliyeti sıfır hem de değerine paha biçilmez.

İnsanların isimlerini anımsa.

• Asla birilerinin umudunu kırma, belkide sahip oldukları tek şey odur.

Ayrıntı profesörü olma.

• İlk izlenimlerine güvenme.

Köprüleri atma, aynı nehri kaç kez daha geçmek zorunda kalacağına şaşıracaksın.

• Büyük sözler vermekten korkma, ama verdiğin sözü de yerine getirmeyi unutma.

İnsanlar gerçeği her zaman bilmek istemezler.

• Yaşamın her zaman adil olmasını bekleme.

Hüküm vermeden her iki tarafı da dinle.

• Zarif ol, kimseyi bile bile kendinden soğutma.

Kimse tek başına başaramaz. Sana yardımcı olanları asla unutma.

• Zamanı ve sözleri dikkatsizce kullanma. İkisi de geri alınamaz.

Övgü ve takdirlerini belirtme fırsatlarını kaçırma.

• Başladığın her işin sonunu getir.

Hiç kimsenin sözünü kesme.

• Telefonu coşkulu ve dinamik bir sesle aç.

“Keşke” sözcüğü yerine “Bir daha ki sefere” demeyi dene.

• Zaman zaman “Hayır” demeyi öğren.

Karnın açken yiyecek alışverişine çıkma.

• Telefonun önemli bir anı bölmesine izin verme.

Ölün kalım gibi durumların dışında hiçbir şey göründüğü denli önemli değildir.

• Başka bir iş bulmadan şimdiki işinden istifa etme.

İyi bir avukat, muhasebeci ve tesisatçıyla dost ol.

• Dinlemeyi öğren, kimi fırsatlar kapıyı hafif tıklatır.

Maddi durumun iyi olsa bile, bırak çocuğun kimi giderlerini kendi karşılasın.

Yaşlan ama paslanma. 

 

Metin DALGIÇ