İKİ KEŞİŞ İki keşiş birlikte yolculuk etmeye karar verdiler ve ne olursa olsun yolda ne görseler her şeye ve herkeze yardım edeceklerdi. Bu tertemiz duygularla yola düştüler. Bir müddet gittikten sonra yolda ters dönmüş bir kaplumbağa gördüler ve keşişler kaplumbağayı tutup onu çevirdiler ve yoluna devam etmesini sağladılar bir müddet daha gittikten sonra büyük bir çukura düşmüş bir kurbağa gördüler keşişlerden biri kurbağayı büyük bir titizlikle çukurdan çıkartıp en yakındaki su yatağına bıraktı ikiside yaptıklarından memnundular ve birbirlerinin gözlerine tebessümle bakıyorlardı Seyahatlerinin ikinci gününde yolda bir nehir kenarında karşıya geçmeye çalışan ancak suya girmekte tereddüt eden güzel bir bayan gördüler keşişlerden bir tanesi bu güzel bayanı kucağına aldı ve onu karşıya geçirdi.
Yola devam
ettiler ancak diğer keşiş arkadaşının bu hanıma yardımından dolayı şüpheli
düşüncelere takılmıştı Sürekli içinden, bu keşiş nasıl bu kadını kucağına
alır diye düşünüyordu bir kilometre kadar yol almışlardı ki - "Böyle bir şeyi nasıl yapabildin ?". - Biz keşişiz, bırak bir kadını kucaklayıp karşıya geçirmeyi bırak, onlara bakmamız bile yasaktır." kadını taşıyan keşişse arkadaşından gelen bu beklemediği tepkiye fazla aldırış etmedi ve ona şöyle cevap verdi - Dostum biz söz vermiştik, her şeye ve herkeze yardım edeceğimize, ben o kadını karşıya taşıyarak ona yardım ettim ve onu bir kilometre geride bıraktım ancak görüyorum ki sen hala kadını taşımaya devam ediyorsun.. Kıssadan Hisse: Sorunlarımızın, üzüntülerimizin ve hayal kırıklıklarımızın geçmişte kalmasına izin vermezsek bunlar omuzlarımızdaki bir yük haline gelir.
Ağırlıkları, bizi gülmekten alıkoyar. Eğer keyifli bir hayat istiyorsak, içinde bulunduğumuz koşullarla uğraşıp durmaktan vazgeçmeli, yaşadıklarımızı kabullenmeyi öğrenmeliyiz.
Değişmesini istediğimiz şeylerin üzerinde durmalı ve bunun için çaba sarfetmeliyiz. Ama bunu yaparken olayların üzerinde çok fazla yoğunlaşıp, tüm gücümüzü bunun için harcamaya kalkarsak, çevremizde olup biten hiç bir şeyi göremez hale geliriz.
Metin DALGIÇ
|