A. Taekwando Öğretimi
WTF ULUSLARARASI ANTRENÖR SEMİNERİ DERS NOTLARI

Notları düzenleyen bize ileten Veysel Özdemir hocamıza sonsuz teşekkürler.

SEUL KOREA

I. Genel Kurallar

1)      Taekwando Öğretimi Nedir?

Taekwando öğretimi, Taekwando öğreticisinin öğrencilerin Taekwando’yu anlamalarını ve tüm temellerini öğrenmelerinin sağlamasıdır.

“Öğretmek” kelimesi, bu bölümde iki anlamda kullanılmaktadır. İlk anlam, kısaca uzman eğitmenin bildiklerini bilmeyen öğrenciye aktarmasıdır. İkinci anlam ise, eğitimin geniş anlamdaki tanımı ile, Taekwando alanında gerekli tüm uğraş ve metotlar dahil olmak üzere akılla ilgili bölümlerin, öğrencilerin potansiyel yeteneklerini, güç mantalitelerini, fiziksel durumlarını keşfetmelerinin ve geliştirmelerinin sağlanmasıdır

2)      Öğretme için Gerekenler

Taekwando hocalarının teorilerine göre aşağıdakiler öğretmenin temel gerekleridir;

a.       niyet; öğretmen öğrencilerinin karakteristik özelliklerini geliştirme niyetine sahip olmalıdır.

b.      planlama: öğretmen uygulanabilir en iyi yöntemi ve kuralları seçerek başarıya ulaşmalıdır.

c.       tüm-insan eğitimi için ilgi: insanın tüm benliği eğitim kategorisi ve dersle ilgili olmalıdır.

d.      değerlerin elde edilmesi: niyet ve planlama birlikte öğretimde değerlendirilebilir faktörlerin seçimini sağlamalıdır.

 B. Taekwando Derslerinin Amacı ve Hedefleri

      Taekwando öğretiminin amacı Taekwando kazanımlarının eğitim yoluyla kazanılmasıdır ve hedefi ise, bu amacın bütün imkanlarla elde edilmesidir. Böylece Taekwando eğitiminin amaç ve hedefi basitçe bu kazanımların elde edilmesidir. Daha açıkçası Taekwando eğitiminin amacı, mükemmel olmayan ve işlenmeye hazır insan oğlunun fiziksel, ruhsal ve sosyal olarak eğitilerek ideal insan haline getirilmesidir.

 Taekwando Öğretiminin Hedefi

Fiziksel olarak

-         mükemmelliğin elde edilmesi

-         kendini savunma ----- fiziksel eğitim alanı hedefi

-         fiziksel hareket fonksiyonlarının geliştirilmesi

Ruhsal olarak

-         sosyal gelişme

-         ruhsal gelişme ------- duygu alan hedefi

-         entelektüel gelişme ------- entelektüel alan hedefi

Taekwando öğrencilerinin fiziksel ve ruhsal gelişmeyi aynı anda elde edebilmeleri için Taekwando eğitiminin hedeflerini akıllarında bulundurmaları gerekmektedir.

2. Taekwando Derslerinin Prensipleri

Taekwando eğitiminin uygulanabilmesi için kesin temel kuralların oluşturulması gerekmektedir. Derslerin metodolojisi ve tekniği derslerden elde edilen deneyimlerle yenilenerek geliştirilmelidir.

A.  Bilinçlenme Prensibi

Uygulamada, Taekwando öğrencileri, Taekwando’nun teknikleri geliştirmekten ibaret olduğunu düşünme eğilimindedirler ve Taekwando ruhsal boyutundan haberdar değildirler. Eğitim sürecinde öğrenciler ruh ile ilgili hedefleri de kavramalıdırlar. Böylece, eğitim müfredat programının hedefleri ruhsal alan dahil olmak üzere tüm öğrencilerin anlayışına kazandırılabilir.

B. Gönüllülük Prensibi

Taekwando derslerinin etkili olabilmesi eğitmenlerin öğrencilerin kendi rızaları ile derslere katılmalarını sağlamaları gerekmektedir. Yakın geçmişte, Taekwando hocaları dersleri öğretirler, kendi görüşlerini öğrencilerine aktarırlardı. Eğitmenler, öğrencilerin fikirlerini ilerletmelerini sağlayan danışmanlar ve rehberler olmalıdırlar.

C. Kişiler ve Cinsiyetler arasında ayrımcılık

Taekwando öğretiminde, kişisel karakter, cinsiyet, sağlık durumu, fiziki dayanıklılık düzeyi ve psikolojik eğilim göz önüne alınmalıdır. Buna göre, Taekwando sınıfları, yaş veya Dan veya Keup düzeylerine göre farklı sınıflara ayrılmalıdır, ve bazen Pumse öğrencileri için  özel ders verilmesi tavsiye edilir. Ayrı bir eğitim için, eğitim modeli, yoğunluk, zaman ve metodoloji de göz önünde bulundurulmalıdır. Özellikle, Taekwando müsabakalarında, yaşa göre cinsiyet yeteneğine, sağlık durumuna ve psikolojik faktörlere özel önem verilmelidir. Genel olarak, öğrencinin karakteri ders sırasında gözlemlenebilir.

D. Grup Eğitiminin Prensipleri

Dersin yeterliliğini yükseltebilmek için, grup uygulamasında ortak sınıf oluşturmak gereklidir. Böylece müsabıkların müsabaka dikkat ve zekaları teşvik edilmiş olacaktır. Grup eğitiminin ve  kişisellikte birbirine eşit olmak zorunda değildir. Grup çalışması kişinin özelliklerinin ortaya çıkmasını sağlar, böylece kişisel karakterin gelişmesine katkıda bulunur. Bir gruptaki öğrenciler, teknik ve dayanıklılıklarını artırmak için kendi aralarında müsabaka yapabilir ve birbirlerine yardım edebilirler.

    E. Kapsamlılık Prensibi

 Taekwando eğitiminin, ruhi, ahlaki ve fiziksel tüm alanları kişilerin insanlık ve fiziksel gelişmelerini aynı anda sağlayacak şekilde birbirini tamamlayıcı ve kapsamlı olmalıdır. Taekwando eğitiminin kapsamlılık prensibinin anlamı; kendini-savunma teknikleri temelinde fiziksel güç ve sağlığın, kas gücünün, dayanıklılığın, esnekliğin ve Taekwando ruhundan doğan kişisel karakterin ve ruhi gücün geliştirilmesidir. Bu kapsamlılık prensibi özellikle çocukların eğitiminde çok önemlidir.

F. Devamlılık Prensibi

Taekwando dersleri, belirlenen aşamalar eşliğinde, dereceli olarak eğitim yeterliliğinin sağlanabilmesi için devamlı olmalıdır.  Gençlerin zeka ve fiziklerinin büyümesi süreç halinde devam etmektedir, bu nedenle derslerin içerikleri bu büyüme ile uyumlu olmalıdır. Gençlerin doğal büyümelerini olumsuz etkileyebileceği için aşırı yada yoğun eğitimden, kaçınılmalıdır. Fiziksel güç ve hareket fonksiyonlarını artırmanın temel yolu dereceli ilerleme, tekrar ve devamlılıktır.

G. Anımsatıcı İlgi Prensibi

Öğrencilerin eğime gönüllü olarak katılımları sağlanarak ilgililerinin canlı tutulması gerekir. Örneğin Kyuckpa (kırma)ya ve Pumse’ye hayranlık verici bir ilgi vardır ve hayranlık vermeyen ilgiden vazgeçirilmelidir.

H. Yaratıcılık Prensibi

Taekwando eğitiminde, özellikle dersin etkinsin artıracağı için yaratıcılığa özel önem verilmelidir. Eğitmenler genellikle öğrencilere yapmaları gerekenleri söylerler ve bunları tekrarlamalarını sağlarlar. Fakat şayet eğitmen öğrenciye neyin yanlış neyin doğru olduğunu söylerse, öğrenci kendi yanlışını keşfedecek ve teknik duygularını geliştirebilecektir. Bu prensip, öğrencilerin yaratıcı ve anlamlı deneyimleri vasıtasıyla derse olan ilgilerinin artmasını amaçlamaktadır.

I. Sabit Değerlendirme Prensibi

Eğitimlerinin sonuçlarını değerlendirebilmeleri için öğrencilere aralıklarla fırsatlar tanınmalıdır. Değerlendirme, öğrencilere elde ettikleri gelişmeyi görme fırsatını verir ve böylece rahat hissederler ve derslere motivasyonları kuvvetlenmiş olur.

Taekwando eğitimi gören herkes, siyah kuşak (Dan)  imtihanını geçtikten sonraki doyumu yaşamalıdır. Bununla birlikte, değerlendirme Dan/Pum testleri ile sınırlı olmamalı ve dersin herhangi bir zamanında yapılabilmelidir. Değerlendirme sonuçları, tatmin edici veya değil, yanlışlarını düzeltebilmeleri ve daha iyi ilerleme için öğrencilere bildirilmelidir.

Tüm bu prensiple kısaca aşağıdaki gibi sıralanabilir:

-         dersi belli bir plan dahilinde vermek

-         hedeflerin ve uygulamanın önemi öğrencilere anlatılmalıdır

-         dersleri gönüllülük ve ilgi ilkesine göre vermek

-         dersleri kişilik ve cinsiyet özelliklerini göz önüne alarak vermek

-         dersleri kademe kademe vermek, kolaydan zora gitmek, örnekten kabul görene gitmek şeklinde vermek

-         uyumlu bir şekilde kapsamlı eğitim

-         öğrenciye kendini geliştirme şansı vermek

-         mevsim ve iklime göre ders şekillerini değiştirmek

3. Taekwando Eğitiminin Yapısal Elemanları

A. Taekwando Eğitiminin Şeması

Taekwando Dersinde Büyüme Aşaması ve Uygun Metotların Gelişme Karakteristiği.

 





Fiziki ve Duygusal (Ruhi) gelişme

 A. Çocukluğun ilk dönemi (6-9 yaş arası )

 1)      Boy her yıl 5 cm uzar, kilo 2 kg artar

2)      Sağlık durumu boy ve ağırlıkla kolay bir şekilde anlaşılamaz.

3)       Eller ve gözlerin koordineli çalışma sistemi henüz tamamlanmamıştır.

4)      Çocuğun beden duruşu tam dikliğe ulaşmamıştır.

5)      Çocuk bir tekniğin 30 dakikadan fazla yapılmasına dayanamaz, kolayca yorulur fakat dinlenmek isteğinde bulunmaz.

6)      Çocuklar sabit işlemlerde bulunmayı tercih ederler, işlemler karmaşıklaştıkça işlemler arasında kolayca yukarı aşağı gidip gelebilirler. Elleri hedefleri doğru olarak bulmaz, ve hedef noktalara isabet kaydedemezler.

 B. Çocukluğun daha sonraki aşaması ( 10-13 yaş arası)

1)      Genellikle bezgin hissetmezler

2)      Boy ve ağırlık yavaşça artar

3)      Beden duruşu hala zayıftır

4)      Boy ve ağırlıkla karşılaştırıldığında kalp gelişim yavaştır

5)      Koşma, kovalama, yakalama gibi aksiyonları severler ve müsabakalardan hoşlanırlar.

6)      Eller ve gözler arasında gözlemlenebilir koordinasyon ve duygusal fonksiyonlarda artma kolaylıkla gözlemlenebilir.

C. Gençliğin İlk Dönemi (14-18 yaş arası)

1)      Boy ve kiloda önemli artış

2)      Erkekler geniş omuz ve dar kalçalara sahipken, kızlar belirgin bir şekilde göğüs ve kalçalara sahiptirler.

3)      20 yaş dişleri hariç tüm diş büyümeleri tamamlanmıştır.

4)      Bedeni gelişme ile karşılaştırıldığında kalbin gelişmesi yavaştır. İkincil bir cinsiyet karakteri oluşmaya başlamıştır.

5)      Kızlar adet görmeye başlarken erkekler cinsel bilinçlenmeye doğru yol alırlar.

D. Gençliğin Son Dönemi ( 17-20 yaş arası )

1)      Yetişkinler oranında dinlenme isteği belirir.

2)      Yaş 17 den sonra fiziksel yapı denge noktasına kavuşur.

3)      Büyüme gözlemlenebilir, özellikle erkeklerin kasları daha güçlü hale gelir.

4)      Aynı aktivitelerle uğraşamayan kişiler arasında büyüme oranı farklılık gösterir.

5)      Ara sıra ferdi spor oyunlarına katılır fakat hala takım aktivitelerini tercih eder.

  Sosyal Gelişme

1)      Çocukluğun ilk döneminde

1)      3-4 çocuktan oluşan bir grupla göreceli olarak uzun süre oynamaya devam edebilirler.

2)      Grup oyunlarını severler fakat kurallar basit ve az rekabetçi olmalıdır.

3)      Kolaylıkla kavga edebilirler ve kolaylıkla barışabilirler.

4)      Yetişkinlerden uzakta özgürlük isterler, yetişkinlere ilgi duyarlar ve sıklıkla onarı taklit ederler.

5)      Yaştaşlarının söz ve davranışlarından etkilenirler, davranış şekilleri oluştururlar.

B. Çocukluğun daha sonraki aşaması

1)      Gruplaşmayı severler fakat organizasyon açık değildir ve uzun sürmez.

2)      Yetişkinlere önem vermeme eğilimindedirler.

3)      Arkadaşlarının hikaye ve başarılarını dinlemeyi severler.

4)      Arkadaşlık,  iç sempati, saygı ve etkileşime bağlıdır.

5)      Bir lider ortaya çıkar ve diğerlerini daime yönlendirir ve etkiler.

C. Gençliğin ilk dönemi

1)      Akıl karşı cinsle meşgul olmaya başlamıştır, fakat aktif olarak karşı cinsi araştırmazlar.

2)      Arkadaşlıklar karşılıklı yardım ilkesine göre kurulur

3)      İşbirliği için sosyal iletişime ihtiyaç duyarlar

4)      Erkekler ve kızlar karmaşık bir psikoloji içindedirler.

5)      Bilgilerini yetişkinlerden çok arkadaşlarından elde etmeye çalışırlar, önçekilere vurgu yaparlar.

D. Gençliğin son dönemi

1)      Bağımsız sosyal uyum gelişmesi gözlemlenir ve yetişkinlerin kuralları standard kurallar haline gelmiştir.

2)      Ebeveynlerin otoritesine karşı direnç gösterirler.

3)      Sosyal ilişkilerden ziyade arkadaşları ile olan ilişkilerinden elde ettikleri değer yargılarına sahiptirler.

4)      Karşı cinsten arkadaşlar edinmek isterler.

5)      Birçok durumda, kendilerini anlayacak ve bilgilendirecek yetişkinler ararlar.

 Duygusal Gelişme

A. Çocukluğun ilk dönemi

1)        Yetişkinlerin kızgınlığına karşı aşırı duyarlı ve duygusal rahatsızlıktan şüphelidirler.

2)      Etkilenme ile yönlendirilebilir.

3)      Duygular bebeklik döneminden daha karmaşıktı, süreklidir daha az saldırgandır.

4)      Psikolojik bencillikte azalma gözlemlenir.

B. Çocukluğun sonraki dönemi

1)      Duygusal yaşam karmaşıklaşmıştır.

2)      Utangaç hissedenlerin sayısı azalmaya başlamıştır.

3)      Başkalarının etkileri kendi istikrarı için gereklidir.

4)      Dikkatlilik gelişmiştir, yavaş yavaş kendi kendine meşgul olma artmıştır ve bir iş üzerinde uzun süre düşünelibilir.

5)      Bir işi yapmayı planlayabilirler, yetersiz kalma neticesinde vazgeçebilirler.

C. Gençliğin ilk dönemi

1)      Fiziksel ve psikolojik gelişmeler neticesinde duygusal gelişme durmaksızın devam eder.

2)      Kişi kendine daha duyarlı hale gelir.

3)      Karşı cinse ilgi mücadeleci ve itici hale gelir.

4)      Tüm uğraşlarına rağmen, hisler tatmin edilemezse kişi güçlüklerle karşılaştığında, kızgın ve şaşkın hissetme eğilimindedir.  Bu süreç uzun sürerse içine kapanık bir karakter ortaya çıkabilir.

 D. Gençliğin son dönemi

 1)      Kişi kendi problemlerine karşı çok duygusaldır, şiddet eylemine yönelebilir ve bunu aşırıya vardırabilir.

2)      Bazen iyimserdir ve çoğu zaman kötümserdir.

3)      Duygusal olarak ajitasyona açıktır ve birisinin davranışına aşırı tepki verebilir, fakat duygular yavaşça istikrara kavuşur.

4)      Kişi gelecek yaşamını geçmiş deneyimleri ışığında şekillendirir. Uğraşlar sonucunda başarıdan elde edilen haz, arkadaşlar arasında dostluk, başarısızlıktan sonra çalışma vs. Kişinin geçmiş deneyimleri gelecek yaşamını etkiler.

     Entelektüel Gelişme

 A. Çocukluğun ilk dönemi

1)      Anlayış hızla gelişir.

2)      Mesafe, büyüklük, en gibi kavramların anlaşılması ile alan kavramı oluşur.

3)      Maceracı ruhun büyümesi ile yeni yer ve alanlara ilgi artar.

4)      Görsel ve duyusal hisler gelişmiştir.

5)      Şekillerden oluşan dünyada birçok soru zihni meşgul eder. 

6)      Kişi geçmişini, yaşadığı anı ve geleceği açıklayabilir, fakat çoğunlukla geçmiş ile gelecek arasında karmaşık duygular yaşar.

B. Çocukluğun sonraki dönemi

1)      Entelektüel gelişimde gözle görülür gelişme oluşur. Yeni deneyim ve bilgiler için ilgi genişliği yaşanır.

2)      Kişi herşeye merak ve ilgi hisseder.

3)      İlgi alanı yetişkinlerinki kadar geniştir fakat derinlik farklıdır.

4)      Kişi mantıksal düşünmeye başlar, arkadaşlar arasında farklı tartışmalar vardır.

5)      Düşüncelerin sayısı hızla artar.

6)      Düşünce ve hafıza kavramı canlandırılmaya başlar.

C. Gençliğin ilk dönemi

1)      Bilgi için isteğin artması hızlıdır, çocukluktan geriye kalan artıklar nedeniyle mantıksal hatırlamadan yoksundur.

2)      Sonsuz hayal gücü ve düşünce yoğunluğu vardır.

3)      Geniş anlamda kelime ve yoğun okuma alışkanlığı.

4)      Kendi fiziksel görünümüne, karakterine, becerisine daha fazla dikkat yoğunlaşması ve kendisinin yaşam stili hakkında daha fazla düşünme.

5)      Sosyal etik ve kurallarla ilgili uyum başlarken, kendi değer yargıları ile eleştirel yaklaşım.

D. Gençliğin sonraki dönemi

1)      Bu dönemin temel özelliği entelektüel aktivitelerin artması ve bilginin sistematikleşmesidir.

2)      Aestetiğe ilgi artar.

3)      Erkeklerde maceracı bilimsel kitapları okuma eğilimi gözlemlenir.

4)      Kişi soyut konulara yoğunlaşmaya başlar.

5)      Dikkat, sosyal, siyasi ve ekonomik yaşama yoğunlaşır.

6)      Bu dönemdeki Taekwando öğretilerinin kişisel karakterin oluşmasında temel rolü oynadığı düşünülmektedir.

Taekwando Öğretiminin Kendine Özgü Yöntemleri

A.  Çocukluğun ilk dönemi

1)      Antrenmanlarda (Derslerde) grup çalışması önemlidir, çünkü öğrenciler öğrenmenin yanında arkadaşlıklar kurmaya ihtiyaç duyarlar.

2)      Öğrenci çocuklar, eğitmenlerin gözetiminde kendilerini hayata adapte edebilmeliler ve ebeveynlerinden bağımsız olmayı öğrenmelidirler.

3)      Bu dönemde çocuklar Taekwando öğretiminin tüm boyutlarını öğrenmeye fiziksel ve ruhsal olarak hazır değildirler, iyi sonuç elde edilebilmesi için bunun göz önünde tutulması gerekmektedir.

4)      Pumse, tekme vs gibi basit temel hareketlerle, temel hareketlerinin gelişmesi ve ortaya çıkması konusu üzerinde durulmalıdır. Böylece sinirsel gelişim ile fiziksel gelişimin koordinasyonu sağlanmış olacaktır.

5)      Bu dönem eğitim döneminden ziyade, bedenin eğitilmesi dönemi olarak düşünülmelidir.

6)      Taekwando eğitimi görmenin çocuğu diğer akranlarından özel kıldığı atmosferi çocuğa yansıtılmalıdır. Öğrencilerin ısınırken dahi eşli çalışmaları tavsiye edilmektedir.

7)      Aşırı yoğun çalışma temposu tercih edilmez ve özellikle yaralanma ve, yorgunluk dikkatlice takip edilmelidir.

B. Çocukluğun sonraki dönemi

1)      Kişisel karakteri oluşturan temel elemanlar olan fiziksel, sosyal ve ruhsal fonksiyonların uyumlu hale getirilmesi temel hedef olmalıdır.

2)      Akıcı fiziksel aktivitelerin temellerini teşkil edecek olan hareketlerin geliştirilmesine özel önem verilmelidir.

3)      Tekniklerin ilerletilebilmesi için, temel fiziksel aktiviteleri içine alan bir eğitim planı gerekmektedir.

4)      Periodik fiziksel dayanıklılık testleri yapılmalı ve test sonuçları Taekwando eğitimi esnasında kullanılmalıdır.

5)      Bu dönemde, ruhsal ve teknik eğitim için gerekli açıklamalar yapılmalıdır, çünkü öğrenci bu dönemde bilimsel ve soyut düşünebilmeyi öğrenmiştir.

6)      Çocuklar bu dönemde, hareket fonksiyonlarındaki kazanımların farkındadırlar. Doğal yetenekli çocuklar daha gayretli hızlı öğrenirken diğerleri zayıf ve pasif durumdadırlar.

C. Gençliğin ilk dönemi  

1)      Genç bu dönemde tüm yaratık ve eşyalara analitik düşünmeye başlamıştır bu nedenle bilimsel ve mantıklı açıklamalar yapılmalıdır.

2)      Eğitim esnasında, provoke edici, aşağılayıcı tavır ve söylemlerden kaçınılmalı ve daha az karışılan bir yöntemin takip edilmesi tavsiye edilmektedir.

3)      Ödül ve cezaların verilmesinde zaman ve yer göz önüne alınmalıdır. Ödüller diğer öğrencilerin önünde, cezalar diğer öğrencilerden uzakta, onların görmediği bir yerde verilmelidir.

4)      Çocukluktan farklı olarak, tüm gençler antrenmandan hoşlanmazlar. Rekabet için bir üst ve bir de alt kategori oluşturulmalıdır. İkinci kategorideki öğrencilere, kazanma veya yenilme fikri oluşmaksızın eğitimin önemini kavrayabilecekleri için dikkat edilmelidir.

5)      Bu dönemde, gencin gözünde iyi bir eğitmen, otoriter olandan ziyade onun karakterini, bulunduğu durumu ve davranışlarını iyi anlayandır. Özellikle kız öğrenciler eğitmenin kişiliğine daha fazla değer vermek eğilimindedirler.

D. Gençliğin sonraki dönemi

1)      Bu dönemde, genç üst düzey eleştirel yeteneğe sahiptir ve duygusal düşüncelerde oldukça becerilidir, bu nedenle nazik olmayan herhangi bir hareket veya davranışa karşı direnebilirler.  Bu durumda, eğitmen öğrencilerle diyalog kurarak iyi ilişkiler geliştirme konusunda büyük çaba sarf etmelidir. Bununla birlikte öğrencilerin işlediği uygunsuz davranışlara göz yummamalıdır.

2)      Eğitmen, öğrencilerin enerjilerini belirlenen hedefe (motivasyon veya değer) yönlendirerek öğrencilerin  kendilerine olan güvenlerini müşahede etmelidir.

3)      Eğitmen öğrenciler için ideal model olabilmişse, öğrenciler her ne pahasına olursa olsun eğitmeni takip ederler.

4)      Eğitim konuları mükemmel bir şekilde anlaşılmalı ve öğrencilerin eğitimin gerekliliğini kendiliklerinden hissetmeleri sağlanmalıdır.

5)      Bu dönem tekniklerin ilerletilebilmesi ve geliştirilebilmesi için ruhsal eğitimin de birlikte verilmesi gereken bir dönemdir.

B. Eğitmen (Öğretmen, Hoca)

Taekwando eğitmeni, eğitim için gerekli diğer işlemlerle karşılaştırıldığında Taekwando eğitimine öncelikli önemi veren kişidir. Eğitmenin liderlik tipi, eğitme yöntemi ve sistemi öğrenciler üzerinde doğrudan etkiye sahiptir. Nitelikli (kaliteli) bir eğitmen, davranış, günlük yaşamı ve konuşması ile öğrencilerin kişiliğinin oluşmasında çok büyük paya sahip olabilir. Taekwando eğitmeninin nitelikli hale getirilmesi için, nitelik teorisi ve içinde bulunulan durum teorisi olmak üzere iki farklı teori vardır. İlk teoriye göre eğitmen nitelikleri neticesinde eğitmen olur, ikinciye göre ise içinde bulunulan durum kişiyi eğitmen yapar.

Her iki durumda da eğitmen, ilk olarak Taekwando teknikleri ve öğretmek için kişilik ve ikinci olarak da gerekli eğitimi verebilecek olan liderlik özelliklerini taşımalıdır.

            1) Eğitmenin Nitelikleri

İyi bir eğitmen aşağıdaki üç şartı taşımalıdır:

(1)   Örnek kişilik olarak model olma

Eğitmen, tüm zamanını Taekwando eğitimine atayan, kişiliği ile örnek olan, olumlu ve mantıklı düşünen, ahlaki değerlere riayet eden, nazik, başkalarını dikkate alan, iç, genel ve samimi fikir yürüten kişidir.

(2)   Açıklama yapabilme becerisi

Eğitmen, Taekwando eğitimi ile ilgili tüm tekniklerin, teorik bilgi ve ruhsal boyutunu anlatmaya ve sunmaya (göstermeye yetenekli olmalıdır.)

(3)   Mantıklı Liderlik

Mantıklı liderlik eğitmenin diğer bir erdemidir (özelliğidir). Eğitmen her zaman eğitim alanındaki tüm öğrencilerine liderlik edebilecek durumda olmalıdır.  Eğitmen, öğrencilerine sadece eğitim için yeterli imkanları olan bir alan oluşturarak fiziksel olarak gelişmelerini sağlayan kişi değil aynı zamanda sistematik bir eğitim planını ve ideal ders metotlarını uygulayan, öğrencilerin ilgileri ile alakalı olarak, eğitim isteği, davranış, değer yargısı, dürüstlük ve benzeri duygusal ve bilişsel gelişmelerine katkıda bulunan kişidir. 

            2) Eğitmen Tipleri 

(1)   Eğitim şekline göre eğitmenler üç sınıfa ayrılırlar. Bunların karakter özellikleri aşağıdaki gibidir;

Despot Tipli Eğitmen

·        Eğitmen ve öğrenciler arasında liberal temas olması şansı azdır.

·        Öğrenciler arasında karşılıklı işbirliği yoktur.

·        Öğrencilerin bir kısmı eğitmene karşı saldırgan tutum sergilerken, diğerleri mutlak itaat gösterir.

·        Mutlak itaat gösteren öğrencilerin bir kısmı tamamen eğitmenlerine güvenirler ve iyi değerlendirme almak için çalışırlar.

·        Eğitmen olmadığında veya yerine geçici olarak başka bir eğitmen refakat ettiğinde öğrenciler olumlu gönüllülük karakterini, bağımsızlığı ve kendi-kendine yönetimi ihlal etme eğilimi gösterirler.

 Hiçbir şeye Karışmayan Eğitmen

·        Eğitim atmosferi aşırı liberaldir.

·        Eğitimde düşük derecede anlaşılabilme.

·        Öğrenciler arasında ortak takım ruhu olmadığı için öğrenciler arasında ortak bir hedef yoktur.

·        Öğrenciler arasında düşmanlık ve şikayetler çıkması ve eğitmene karşı yetersiz tavırlar sergilenmesi ihtimali fazladır.

·        Eğitmenin olması veya olmaması durumunda eğitim kalitesinde bir değişik olmaz.

Demokratik Tip Eğitmen

·        Eğitmen ve öğrenciler genellikle birlikte işbirliği ve uyum içerisindedir.

·        Öğrenciler ve eğitmenler arasında ortaya çıkan problemler yapıcı diyaloglarla çözülebilir ve böylece eğitimin niteliği yükselir.

·        Daha iyi değerlendirme için öğrenciler kendi aralarında yarışır.

·        Üst düzey eğitimin elde edilmesi ile öğrencinin kendi başına eğitimi mümkün hale gelir.

 (2)   Eğitim İşleme şekli açısından Sınıflandırılması

R.R. Blake ders işleme teorileri konusunda araştırma yapmış ve aşağıdaki açıklamayı yapmıştır;

 Eğitim şekline göre eğitmen  tipleri

                  Despot tipli eğitmen

Bu tip eğitmen, kişilerden ziyade hedeflere ulaşılmasına dikkat eder. Son kararı verir ve öğrencilerin olumlu yönlerinden ziyade öğrencilerin olumsuz yönlerine vurgu yaparlar ve sıkı disiplin uygularlar.

 İyi niyetli eğitmen

Bu tip eğitmen öğrencilerin moral durumunu dikkat eder ve öğrencileri ile iyi insanlık ilişkileri geliştirir.

 Danışarak karar veren eğitmen tipi

Bu tip eğitmen, hedeflerin elde edilmesi ile kişiler arasındaki uyumun gerekliliğinin farkındadır ve bu ikisi arasında orta tamamlayıcı rol oynar. Ders işleme yöntemi iyi öğrencileri tarafından kabul görür ve kararları oydaşma ile almaya çalışır. Düşünceler arasındaki çatışma ve tartışmaların ileri gelişmeyi teşvik edeceğine ve yeni ders yöntemlerini ortaya çıkaracağına inanır.

 Çoğunluk Tipi

Bu tip eğitmen ferdiyetçiliğin ve ortak hedeflerin sıkı bir şekilde birbirleri ile uyumlu olabileceğini düşünür. Bazı durumlarda gruba güvenir ve gruba yönetim gücü verir fakat uzlaşma ve siyasi ikna kabiliyetini kullanarak, daima çoğunlukla karar verme prensibine sadık kalır.

Kayıtsız Tip Eğitmen

Bu tip eğitmen, ne kişilere ne de hedeflere önem vermez. Ortak hedefler ve insan ilişkileri bakımından çatışan fikirlerle uğraşmak, sorunları çözmek onun için kolay değildir. Karşısına çıkacak yeni durumlardan (meydan okumalardan) korkar ve sadece mevcut şartlarda kalmayı yeğler.          

C. Öğrenciler (eğitim görenler)

Eğitmenin öğrencilerini anlaması bütün olgular arasında en önemli olanıdır. Bununla birlikte etkili eğitim çeşitli faktörlere bağlıdır. Eğitimde iyi sonuç elde edilebilmesi için öncelikli olarak öğrencilerin fiziksel ve psikolojik gelişme düzeylerinin iyi analiz edilmesi ve buna göre uygulama yapılması gerekmektedir.

1)      Öğrencilerin Karakter yapısı

Bu faktörler aşağıda sıralanmıştır:

İlk olarak, yaş ve cinsiyet farklılığı,

İkinci, fiziksel dayanıklılık ve uygulama derecesi dahil olmak üzere doğal yetenek.

Üç, motivasyon, ilgi, tavır, istek, öz-güven, doyumsuzluk, karakter ve başarıyla tamamlama azmi vs gibi kişisel hislerdeki farklılıklar.

Dört, perspektif, yetenek ve yaratıcılık farklılıkları.

Beş, aile ve sosyo-ekonomik farklılıklar.

2)      Motivasyon

Taekwando eğitimine katılımda motivasyon öğrenciden öğrenciye değişiklik gösterebilir. Bazı öğrenciler milli takım oyuncusu olma hayaliyle, asla vazgeçmeden çeşitli müsabakalara katılırlar, kendi kendinin savunma yetilerini geliştirirler, zayıf fiziksel durumlarını telafi edebilirler, sağlık ve fiziksel dayanıklılıklarını güçlendirebilirler, ruhsal (tinsel) kazanımlarını zenginleştirebilirler veya Taekwando yapmanın büyüsünün zevkini çıkarabilirler.

Özellikle çocuk öğrencilerin durumunda, gruptaki fiziksel aktivitelerden doyum ve mutluluk hissederler, terfi sınavlarında elde ettikleri başarılardan büyük haz duyarlar. Bu nedenle, eğitmen için en önemli görev öğrencilerin her birinin motivasyonunu belirleyip derse adaptasyonlarını sağlamaktır.

Aşağıda Taekwando dersine motivasyonun sağlanmasında kullanılabilecek bazı metotlar verilmiştir; 

1)      Eğitmenin, eğitimdeki sınırsız istek ve azmi.

2)      Öğrencilerin güvenini kazanana sistematik ve mantıklı ders yöntemi.

3)      Meşhur eğitmenlerin davet edilmesi ile düzenlenen gösteriler gibi renkli ve ilginç Taekwando programları geliştirmek.

4)      Görsel eğitim araçlarının aktif kullanımı.

5)      Komşu jimnastik salonları ile ara ara değişimler, karşılıklı müsabakalar, Taekwando oyunlarının gözlemlenmesi, Kukkiwon’un ziyaret edilmesi, denizaşırı Taekwando gösterilerine katılım ve diğerleri.

6)      Öğrencilere, Taekwando eğitimin erdemlerinin yanında, Taekwando’nun zihinsel, duygusal ve sosyal hedeflerinin kavratılması.

7)      Öğrencilerin başarılı sonuçlar için aktif olarak cesaretlendirilmesi ve iyi sonuçlar alanlara ödüller verilmesi diğerlerinin daha iyi sonuçlar elde etmeleri için teşvik edilmesi.

D. Eğitim Müfredatı

Eğitim müfredatı, planlanmış, programlanmış, öğrencilerin belirlenmiş hedeflere ulaşabilmeleri için belli bir zaman diliminde yapılacak olan eğitimin miktar, içerik ve hedeflerini ortaya koyar. Diğer bir deyişle, müfredat, öğrencilerin fiziksel, duygusal ve ruhsal gelişme ve büyümelerine katkıda bulunan bir dizi eğitim ve uygulama planıdır. Müfredat, planlama, uygulama ve sınav olmak üzere üç aşamadan oluşur.

1)      Müfredatın Oluşturulmasındaki Mantıksal Sıra

Taekwando eğitimi, temel felsefenin oluşturulması, spesifik eğitim hedeflerinin oluşturulması ve son sınava kadar eğitim performansının organize edilmesi olmak üzere mantıksal bir sırada verilmelidir.

2)      Taekwando Eğitiminin İçeriği

(1)   Teorik Sistem

·        Taekwando tarihi

·        Taekwando ruhu, prensipleri, felsefesi, amacı, değerler, ideolojik temelleri.

·        Taekwando dersi: teknik metot, eğitim araçları, eğitim müfredatı, uygulama, test geliştirme imkanları.

·        Taekwando’ya bilimsel yaklaşım: psikoloji, dinamikler, fizyoloji ve antrenörlük bilimi.

·        Yaralanmaların engellenmesi

·        Oyuncuların eğitimi; eğitim prensipleri, uygulamaların ısıtılarak başlatılması ve sona erdirilmesi, fiziksel dayanıklılık eğitimi, teknik eğitim, eğitim programı ve kilo kontrolü.

(2)   Pratik eğitim

·        Taekwando’nun temelleri: Taekwando Pum-Keup ve Dan derecesi

·        Taekwando Kyorugi: ön-düzenlenmiş Kyorugi, müsabaka Kyorugi, serbest temas (free contact)

·        Taekwando gösterisi

·        Taekwando müsabakası

 3)      Eğitim Müfredatı Tablosu

E. Eğitim Alanı  ( Çevresi)

Öğrenme ile eğitim alanı (çevre) arasında çok sıkı bir ilişki olduğu için, Taekwando eğitimi uygun ortam ve çevrede çok daha etkili olarak gerçekleşir. Alan fikri bağlamında, Dojang, öğrencilerin serbestçe uygulama yapabileceği uygun ve yeterli imkan ve ekipmanlarla donatılmış yerdir. Bununla birlikte, Dojang alanı, öğrencilerin eğitim motivasyonunun sağlanması, derse ilgillerinin artırılması  ve kişisel yeteneklerinin geliştirilmesi ile çok yakından ilgilidir. Bu nedenle, eğitmen eğitim için daha iyi bir ortam oluşturmak durumundadır.

1)      Sosyal Çevre

Sosyal çevrenin anlamı insan ilişkileridir. Eğitmen ile öğrenciler arasındaki dostluk ve saygı insan ilişkileri ve eğitim atmosferi sosyal çevrenin ayrılmaz araçlarıdır.

Aşağıdakiler önerilen bir sosyal çevre oluşturmak için gerekli faktörlerdir;

(1)   Öğrenciler arasında düşmanlık olmaması.

(2)   Tüm öğrenciler arasında tek vücut olarak karşılıklı işbirliği.

(3)   Öğrenciler ve eğitmen arasında sıcak ilişkilerin gelişmesi.

(4)   Başarısız olanları teselli ve teşvik eden bir hava olması.

(5)   Her hareketin organize ve disiplin içinde olması.

2)      Fiziksel Çevre

Sosyal çevreye ek olarak, eğitimde en iyi atmosferin oluşturulabilmesi için fiziksel çevre de hayati öneme sahiptir.

(1)    Kuruluş; Dojang ölçüsü, zeminin rengi, yapı, havalandırma, ışıklandırma, duvar boyasının rengi, canlandırma, ses, iç sıcaklık, nem, iç dekorasyon vs.

(2)    İmkanlar: duş, üst değişme odası, emanet, ilk yardım ilaçları, büyük boy ayna, rekrasyon ekipmanları.

(3)    Eğitim ekipmanları: fiziksel fitness ekipmanları, koruyucular, güçlendirme ekipmanları vs.

(4)    Görsel eğitim ekipmanları: duvar posterleri, resimler, Taekwando konusunda profesyonel kitaplar, Taekwando şarkısı kaseti ve slaytlar, üst resimler, filmler, Pumsea, Kyourgi ve diğer materyalleri gösterebilmek için VTR teypler vs.  

4. Taekwando Dersleri Pratik Performansı

A. Taekwando Eğitimi Metodu

Metodolojik pedagoji ve fiziksel eğitim biliminin ışığı altında, Taekwando eğitimi iki alandan oluşur, bunlar eğitim (antrenman) metodu ve ders (verme) metodudur.

Bu metotların birlikte uygulanması ve koordinasyonu mükemmel Taekwando eğitiminin elde edilmesini sağlar. Öğrenciler, en iyi Taekwando tekniklerini uygulamaya çalışırken, eğitmen öğrencilerinin yeteneklerini üst düzeye çıkartabilmek için uygulayabileceği eğitim yollarını bulmaya çalışmalıdır.

Taekwando öğretim metotları, öğrencilerin dağılımına göre, toplu eğitim, küçük grup eğitimi ve ferdi eğitim biçimlerine göre ayrılabilir. Bununla birlikte genel olarak, Taekwando eğitimi ilk olarak toplu eğitimle başlar, her Dan ve Keup derecelerindeki eğitim aşamalarına göre küçük gruplara veya ferdi eğitime dönebilir. Eğitim aşamalarının üç evrede verilmesi kuvvetle tavsiye edilir; giriş, gelişme ve son.

1)      Giriş Adımı

Bu bölümde, öğrencilere verilmesi amaçlanan eğitimin ve anlayışın verilebilmesi için, eğitim metot ve atmosferinin oluşturulması ve öğrencilerin ilgi ve dikkatlerinin çekilmesidir. Gerçek pratikte, öğrencilere, bir formasyon eşliğinde, milli bayrağı selamlama, diğer öğrenciler ve eğitmeni karşılıklı selamlama ve rahat ve huzurlu bir ortamda ders yapma emredilir. Daha sonra eğitmen, eğitim programı hakkında kısa bilgi verir ve daha sonra “Haydi şimdi başlayalım” komutunu verir. Giriş adımlarının hiyerarşisi (birbirini takibi) aşağıdaki gibidir;

·        Formasyon – yoklamanın alınması

·        Elbise kontrolü – sağlık durumlarının kontrolü

·        Eğitim motivasyonu – eğitim hırsının teşvik edilmesi

·        Isınma hareketleri

Toplu eğitimde, eğitmen pozisyonuna (durduğu yere) dikkat etmeli, örneğin tüm öğrencilere komut verebileceği bir noktada durmalıdır. 

2)      Gelişme Adımı

Bu aşama, geçek anlamda eğitimin, öğreticinin komutları, açıklamaları, gösterileri, işitsel ve aşağıdaki hareketleri tamamlayıcı nitelikteki görsel iletişim araçlarını kullanması ile performansını göstermesidir;

·        Eğitim şartlarının yeterli olarak organizasyonu

·        Öğrencilerin hazırlanmak için karşılıklı işbirliğinin sağlanması

·        Eğitim hakkında ön açıklama ve uyarılarda bulunmak

·        Öğrencilerin hareket ve eylemlerinin gözlemlenmesi ve yönlendirilmesi

·        Öğrencilerin yanlış hareketlerinin düzeltilmesi ve gösterilmesi

·        Bir sonraki eğitim saati hakkında bilgi verilmesi

(1)   Komut verirken dikkatin sağlanmasındaki sorunlar

·        Emir (komut) cümleleri veya seslenme ruhu karnın alt kısmı sıkılarak yeterli güç ve şiddette olmalıdır.

·        Konuşma ve komut vermede tüm öğrencilerin anlayabileceği açık ve yüksek ses.

·        Hazırlık ve uygulama komutları arasında hareketlerin aynı anda yapılabilmesi için bir anlık bir ara olmalıdır.

·        Komut kelimeleri ve seslenme cümleleri sesin şiddet ve yüksekliği, eğitim alanın büyüklüğü ve öğrencilerin sayısına göre, konsantrasyonu sağlayacak şekilde olmalıdır. Aşırı bağırma öğrencilere aşırı yüklenmeye neden olabilir.

·        Komutların veya seslenmelerin öğrencilere açıklanması tavsiye edilmektedir. 

(2)    Açıklama (sunu) anındaki dikkat problemleri

·        Kelimelerin ses dizimi mizaç ile uyumlu olmalıdır.

·        Sunuma başlamadan önce tüm dinleyicilerin duyabildiğinden emin olunmalıdır. 

·        Açıklama süresince tüm öğrenciler sessizliği muhafaza etmelidir.

·        Açıklamalar mümkün olduğu kadar kısa olmalıdır.

·        Açıklamalar, nazik bir üslupla kibarca yapılmalı, nutuk veya farklı konuşma içermemelidir.

·        Öğrencilerin kolay anlayabilmesi için basit cümle ve kelimeler seçilmelidir.

·        Önemli noktalara vurgu yapılmalı, aynı kelimelerden oluşan tekrarlamalar yapılmamalıdır.

·        Öğrencilerin ilgilerinin sağlanabilmesi için mizah unsurlarının ve öğrencilerin düzeylerine uygun olarak eklenmesi.

·        Dışarıdaki eğitim için zaman ve yer ayarlanmalı, gürültülü ve direk güneş ışığı alan yerlerden kaçınılmalıdır.

·        Bazı zamanlarda öğrenciler ve eğitmenler arasındaki soru cevap teşvik edilmelidir.

·        Sunum sonrasında soruların sorulması tavsiye edilmektedir.

·        Argo ve sokak dili kullanımından kaçınılmalıdır.

(3)    Dille olmayan iletişim

Dille olmayan eğitim veya vücut dili işteşimin diğer bir şeklidir. Bazı durumlarda, ders esnasında, eğitmen bilinçli veya bilinçsiz olarak, hareketleri yoluyla düşüncelerini öğrencilerine aktarır (öğrencileri ile kontak kurar), bu nedenle tekrarlanan ve monoton hareketler öğrencilerin sıkılmasına neden olur.  Bunun için, eğitmen aşağıdakileri her zaman göz önünde bulundurmalıdır;

·        Eğitim esnasında öğrencilerden birisinin tehlikeli bir hareket yaptığında, eğitmen gayet ciddi bir şekilde ona bakmalı, işaret parmağı ile uyarı işareti yapmalıdır.

·        Takdir edilmesi gereken durumlarda eğitmen takdir edilecek öğrenciyi sıcak bir gülümseme ile arkadaşlarının önünde ödüllendirmelidir.

·        Eğitmen önemli bir hususta vurgu yapmak istiyorsa, enerjik bir şekilde işaret parmağını yukarı kaldırmalıdır.

·        Duruşta ayaklar üzerinde denge sağlanmalı ve böylece hazır ve güvenilir olduğunu göstermelidir.

·        Bir ayak üzerine ağırlık verilerek duruş, dinlenme ve rahatlık anlamına gelir.

·        Avuç içleri bele dayanmış olarak durulması eğitmenin otorite ve güvenini gösterir. 

·        Öğrencilerden birisi pencereden dışarı baktığında ve gösteriyi takip etmediğinde, bunun anlamı gösteri yapanın hareketlerinin ilgi uyandırmadığıdır.

·        Öğrencilerden birisi kaşlarını yukarı kaldırırsa, şüphe içinde olduğunu gösterir.

(4)    Gösteri esnasında dikkat problemleri

·        Teknik gösterilmeden önce amacı açıkça belirtilmelidir.

·        Tekniğin gösterilmesi kusursuz olmalıdır çünkü öğrenciler görüş açıları bakımından farklı algılayabilirler.

·        Tekniğin karmaşıklığı ve süresi öğrencilerin düzeyi ile uyumlu olmalıdır.

·        Tekniğin, hareketin tüm parçaları, tek tekten ziyade bir bütünlük içerisinde verilmelidir. Fakat hareketin önemli noktalarına vurgu rahatsa veya hareketin öğrenciler tarafından izlenmesi karmaşıklığı ve sürati nedeniyle güçse, gerekli açıklamalar eşliğinde yavaş hareketlerle ve hareket bölümleri ile gösterilebilir.

·        Eğitmen “Bunlar çok önemli hareketlerdir” dediğinde, öğrencilerin dikkatini ilgili alana yoğunlaştıracaktır.

·        Aşırı detaylı veya karmaşık hareketlerin gösterimi tavsiye edilmemektedir.

·        Eğitmen kendisi hareketleri doğru göstermelidir. Şayet eğitimde öğrencilerin çoğunluğu aynı tür yanlışı yapıyorsa, hareketleri tekrar tekrar göstermelidir.

·        Eğitmen, bir hareketin en can alıcı noktasının gösterilmesini istiyorsa, yetenekli öğrencilerinden bunu göstermesini isteyebilir.

·        Eğitmen, öğrencilerin hareketi doğru olarak takip edebilmesi için gösterdiği hareketi ters istikamette de göstermelidir.

·        Hareketin gösterilmesi, uygulamada takibi için tüm öğrencilerin rahatça takip edebileceği bir yerde yapılmalıdır.

3)      Son adım

Bu adım eğitim saatlerinin son bölümlerinden oluşur. Bu bölümde, gelişme adımında öğrenilen tekniklerin detaylı özeti ve eğitimin genel değerlendirmesi yapılır. Bu adımda, öğrencilerin alışkanlık ve davranışları, derslerin yapılma atmosferi ve hedeflerin elde edilme derecesi neyin yeterli neyin yetersiz olduğuna karar verilebilmesi için değerlendirilmelidir. İyi eğitim sonuçları ödüllendirilmelidir.

Son adım aşaması aşağıdaki hareketlerden oluşabilir;

·        Eksersizlerin sona ermesi (soğuma)

·        O gün yapılan eğitimin genel bir değerlendirmesi (öğrencilerin davranışları ve öğrenilen tekniklerle ilgili olarak neye vurgu yapılması gerektiğinin belirlenmesi)

·        Meditasyon

·        Resmi ilan

·        Öğrencilerin hazırlıklı olabilmeleri için gelecek ders konusu.

¨      Ders esnasında dikkat problemleri

·        Üst düzey bir ders programı hazırlanmalıdır.

·        Ders prensip ve politikaları terk edilmemelidir.

·        Heyecansız, isteksiz ve samimi olmayan ders bir anlam ifade etmez.

·        Dobok doğru olarak giyilmeli, dobok giyili iken, sigara içilmesine, içecek içilmesine veya dışarı çıkılmasına izin verilmemelidir.

·        Ders sonunda öğrenciler, Doboklarını eğitmenin önünde düzeltmemeleri bunu sınıf kapatılmadan önce eğitmenden uzakta yapmaları konusunda uyarılmalıdırlar.

·        Eğitmen, sokak dili kullanmaktan kaçınmalı, standart dili kullanmalıdır.

·        Komut cümleleri açık, sarih ve ciddi olmalıdır.

·        Bazı durumlarda, eğitimde komutlar öğrencilerin güvenini ve eğitmenin kalitesini göstermesi acısından öğrencilere öğretilmelidir.

·        Isınma hareketleri ve eğitim sonrası soğuma hareketleri için yeterli zaman sağlanmalı, Kyorugi eğitimi sırasında alt kademe öğrenciler arasında düşmanlık doğmasına izin verilmemeli böylece yaralanmaların önüne geçilmelidir.

·        Eğitmen arkasını öğrencilere dönmemeye dikkat etmelidir.

·        Prensip olarak bedeni ceza kabul edilebilir değildir, bu şekil bir ceza kaçınılmazsa eğitmen kişisel-saygı ve kişiliğe dikkat etmelidir.

·        Eğitmen dersi başlatma ve bitirmede dakik olmalıdır.

B. Taekwando Tekniklerine Giriş

Taekwando eğitim teknikleri, eğitim kategorilerine göre şu şekilde sınıflandırılmıştır; Pumsesae, Kyorugi, Kyuckpa, kendini-savunma vs. Her bir hareketin örneği Seogi (stans), Makki (bloke), Jireugi (ymruk), Tzireugi (itmek), Chigi (vurmak), Chagi (tekme), Pihagi (önleme) vb. Teknikler yine detaya inildiğinde atak yerine veya hedefe göre bölümlere ayrılabilirler.

1)      Taekwando Tekniklerine Girişin Yeterliliği

Genel olarak, spor teknikleri amaçların elde edilmesi için kullanılan, mantıklı, objektif, insan ilişkileri ile ilgili olmayan yollardır. Bununla birlikte, eğitsel anlamda teknikler insanoğlu tarafından uygulanan subjelerdir. Bunun anlamı kişilerin şahsi deneyim ve tecrübeleri ile teknikleri elde etmeleridir. Temel amaç, fiziksel ve sağlık alanındaki dayanıklılığın üst düzeye çıkarılmasıdır. Böylece, Taekwando eğitmeni, öğrencilerinin yeni teknikleri öğrenmelerini, tekrarlarla sağlayarak, öğrencilerin gelişmesini eğitim amacına ulaşmalıdır.

      (1) Tekniklerin öğretilmesi esnasında düşüncenin yoğunlaşması problemleri

·        Çalışılacak tekniklerin türleri

·        Eğitim için ayrılan zaman süresi (örn) (her gün için bir saat)

·        Ulaşılması amaçlanan tekniklerin üst sınırı (örn) (tekniklerin uygun düzeyi)

·        Ferdi öğrenciler özel kalite ve ferdi faklılık (kendine özgülük)

            (2) Eğitim teknikleri metotları

·        İki eğitim şekli vardır. Bunlar yoğun ve aralıklı eğitimdir. Yoğun eğitim, eğitimin ara verilmeksizin devam etmesidir. Aralıklı eğitim ise ara verilerek yapılan eğitimdir.

·        Teknik hareketlerin bölünmesi için iki yol vardır; parçalara ayırma ve bütün halindeki seriler.

·        Vurgunun sürate mi yoksa doğruluğa mı yapılacağına karar verilmelidir.

·        Yine eğitimin fiziksel eğitimle sınırlı mı kalacağına yoksa ruhsal eğitiminde beraber verilip verilmeyeceğine karar verilmelidir.

2)      Tekniklerin kazanılma süreci

Tekniklerin insan bedeni tarafından nasıl kazanıldığı aşağıdaki gibidir;

“Öğrenme teknikleri aşaması”

(1)   Temel prensipler aşaması

Bu aşamada eğitmenin acemi öğrencilere yapacağı açıklama ve emirler çok önemlidir. Acemiler, eski çalışma deneyimlerinden yapacak oldukları fiziksel hareketleri anlamaya çalışırlar. Bu noktada, eğitmenin verecek olduğu yeterli gerekli bilgiler hakkında çok iyi düşünmesi gerekmektedir. Çünkü aşırı bilgi verilmesi öğrencilerin anlamamasına ve şaşırmasına neden olacaktır.

(2)   Birleştirme aşaması

Bu aşamaya gelindiğinde eğitim esnasındaki yanlışlar azalmaya başlar. Bununla birlikte bu aşamada öğrencilerin kendi yanlışlarını görebilmeleri için tekrarlar yapılmalıdır. Kendiliğinden kavrama gecikirse, eğitmen öğrencilere gerekli uyarıları ve açıklamaları yapmalıdır. 

(3)   Otomatikleştirme aşaması

Eğitimin yeterli olarak tekrarlanmasından sonra, kişi son aşama olan otomatikleşme aşamasına gelir. Bu aşamada öğrenciler arasındaki farklılık karmaşık, komplike teknikler vasıtasıyla ve öğrencilerin uyum sağlayabilme yeteneği ile gözlemlenebilir. Bu aşama ulaşan öğrenciler temel prensipler aşamasına ihtiyaç duymaksızın teknikleri doğru olarak yapabilirler. Özellikle, yetenekli öğrenciler dikkatleri başka bir şeye yoğunlaşmışken bile teknikleri doğru olarak yapabilirler.

3)      Yoğun ve Ara verme Metotları

Taekwando tekniklerini geliştirmenin en etkili yolu rasyonel pratiklerle teknikleri tekrar etmekten geçer. Pratiklerin etkin hale getirilebilmesi için yoğun veya ara verme metotlarından herhangi birisi kullanılabilir.

(1)   Yoğun Metot

Bu metot ile kişi teknikleri ara vermeksizin sürekli olarak tekrarlayabilir. Kamp veya yoğun eğitim programları, belli bir saatin özel tekniklerin gerçekleştirilmesine ayrılarak bu metot gerçekleştirilir.

(2)   Ara verme Metodu

Ara verme metodu ile, öğrencilere eğitim, tekniklerin yapılması ve diğer durumlarda belli zaman aralıklarında dinlenme molaları verilir. Böylece bir tekniğin çalışılması değişik saatlere bölünmüş olur.

(3)   Tahsis edilen eğitim süresinde göz önünde tutulacaklar 

·        Öğrencilerin teknik düzeyi

·        Yaş

·        Çalışılacak olan teknik örnekleri

·        Tekniklerin çalışılmasındaki zorluk derecesi

(4)   Yoğun veya ara verme metodunun seçilmesinde göz önünde tutulacaklar

Bu tekniklerin hangisinin tercih edileceği öğrencilerin düzeyine ve çalışılacak teknikler bağlıdır. Örneğin; birbirine benzer olan basit teknikler “apkupi araemakki” acemiler öğretileceği zaman, önce “apkupi” duruş (yumruklar belde duruş) tekrarlanarak çalışılacak ve daha sonra “araemakki” (kollar dahil vücudun alt bölümlerini koruma hareketleri ) öğretilecektir. Bu metot ara vererek öğretme metodudur. Buna karşılık, “apkupi” ve “araemaki”’nin çalışılması yoğun metotta sürekli olarak devam eder. Temel hareketlerin her biri, ara vererek öğretme metodunda göz önüne alınacak Pumsesae ve Kyorugi eğitimi veya tekme atma kendisi ayrı bir tekniktir.

Genel olarak, Taekwando tekniklerinde, büyük oranda  karmaşık (komplike) hareketler vardır. Bu nedenle, ara vererek öğretme metodu acemiler için tavsiye edilir, çünkü temel hareketler daha sonraki gelişmeler için çok önemlidir. Bununla birlikte, teknik serilerinde ara vererek öğretme metodunun, teknikler ve öğretim advans hale geldikten sonra sadece yoğun metoda geçiş aşaması olduğu unutulmamalıdır.

Şayet iki metotta teknik serilerinin öğretilmesinde alternatif olarak kullanılırsa, aşağıdaki prensipler riayet edilmelidir:

·        Öğrenciler çalışmakta oldukları tekniğin tam resmini çok net olarak görebilmelidirler.

·        Karmaşık hareketler doğal hareketler temelinde olmak üzere çalışma bölümlerine bölünebilirler.

·        Ara verme metodu ile çalışılırken, çalışma saatleri bölüm çalışmalarına çok fazla tahsis edilmemelidir.

4)      Tekniklerin Geliştirilmesi için Düzeltme Metodu

Öğrencilerin eğitimini veya teknikleri geliştirmek için, eğitmenin yanlış hareket ve teknikleri düzeltmesi gereklidir. Yanlış hareketler genellikle, eğitmen, karşılıklı olarak öğrenciler ve öğrencinin kendi kritiği ile düzeltilebilir. Düzeltme aşağıdaki şartlarda, öğrencinin görsel ve taktik duyguları azamiye çıkartılarak yapılır;

5)      Tekniklere Girişte Göz önünde  Tutulacaklar

Aşağıdaki noktaların eğiticinin veya öğrencinin aklında bulunması gereklidir;

·        Eğitmen ilk olarak tekniklerin öğretilmesi sürecini çok iyi şekilde kavramış olmalıdır.

·        Öğrencilere hangi hareketlerin çalışılacağını düşünme fırsatı tanınmalıdır.

·        Doğruluk, hız ve doğru hareketler üzerinde özellikle vurgu yapılacak faktörlerdir.

·        Eğitmen doğru duruş ile yanlış duruş arasındaki farkı çok iyi bilmelidir.

·        Eğitmen kolay tekniklerden zor ve komplike tekniklere geçişte tekniklerin gösterilebilmesi için yeterli zamanı sağlamalıdır.

·        Tekniklerin düzeyleri Dan veya Keup düzeyine göre ayarlanmalıdır.

·        Teknik hareketlerin komple kazanılması üzerinde durulmalıdır.

·        Yanlış hareket yapılan teknikler, alışkanlığa dönüşmeden önce düzeltilmelidir.

·        Kyrougi tekniklerinin öğretilmesi esnasında, öğrenciler muhtemel yaralanmaların önüne geçilebilmesi için tüm gerekli ekipmanları giymelidirler.

·        Kyrougi’yi çalışmadan önce öğrenciler konu hakkında bilgi sahibi olmalıdır. Bu düşmana karşı dövüşmek değil, teknik becerilerin geliştirilmesi ve tamamlanması için partner ile dostça rekabet ve müsabakadır.

·        Çalışma zamanının süresinin uzunluğu kişilerin şartları ile uyumlu olmalıdır.

·        Bilimsel temeller üzerinde teknikler, spor dinamiği gibi akademik teoriler eğitime eklenerek öğrencilere verilmelidir.

·        Tepe veya düşme fonemeninden eğitimde kaçınılmalıdır. Bu çeşit aşırı eğitimde, yorgunluk ruhsal ve fiziksel düzensizlikten doğan eğitim durgunluğuna sebep olacaktır.

6)      Kurallar ve Teknikler Arasındaki İlişki 

Spor teknikleri oluşturulmuş kurallar ile kontrol edilmektedir. Spor aktiviteleri, spor katılımcıları tarafından karşılıklı olarak anlaşılan, sosyal ahlak, sportmenlik vb’yi alışkanlık haline getirmeyi gerektiren formüle edilmiş yollardır.

Taekwando savaş sanatlarının orijinal anlamı, rakiplerin hayati noktalarına izin verilmiş atakları, rakibi etkisiz hale getirmek için hiçbir kurala bağlı kalmadan yapmaktır. Bununla birlikte, Taekwando yıllar boyu geçirdiği gelişmelerle, her yaşta insanın uğraşabileceği bir spor dalı haline gelmiştir. Böylece Taekwando Kyorugi, çok sıkı oluşturulmuş katı kurallarla müsabaka şekli haline gelmiş ve el ve ayak tekniklerinin kullanılmasına bu kurallar çerçevesinde müsaade edilmiştir. 

Bu durum, öğrencilerin ve müsabıkların güvenliği için vazgeçilemezdir. Öğrenciler bu katı kuralları kendileri gözlemlemelidirler.

7)      Psikolojik Pratik

Psikolojik veya akılla ilgili pratikler Taekwando tekniklerinin geliştirilmesine yardım eder. Pratiğin anlamı, kişinin gerçek Taekwando hareketlerini fiziksel olarak yapmadan, zihinsel olarak bu hareketleri zihninde canlandırmasıdır. Bu metot, Pumsesae, Kyorugi ve Kyuckpa dahil olmak üzere  geniş oranda eğitimi kapsar. Örneğin; Pumsesae eğitimine başlamadan önce, öğrenci oturduğu yerde rahatlar ve Pumsesae eğitimini zihninde gerçekleştirirse, gerçek eğitime başladığında tekniği kavraması çok daha rahat olur. Bundan sonra sanal pratiği zihninde tekrarlayabilir.

Zihinsel pratik, tekniği güçlendirmek için genellikle ders aralarında gerçekleştirilir ve zeki insanlar tarafından yapıldığında çok daha etkili olur.

(1)   Psikolojik Eğitimin Gerekliliği

·        Psikolojik pratik, özel dikkat edilmesi gereken durumlarda eğitim konsantrasyonunun sağlanmasına büyük katkıda bulunur.

·        Yine, müsabakalara, testlere, gösterilere ve diğer etkinliklere başlamdan önce zihinsel ve fiziksel hazır olmayı sağlar.

(2)   Psikolojik Eğitim için Prime Time (belli bir zaman aralığı)

·        Pumsesae hareketlerinden önce, eşli olarak Kyorugi çalışmadan önce veya gösteri veya eğitimden önceki arada kişi psikolojik pratiği uygulayabilir.

·        Özellikle müsabakaya çıkmadan önce psikolojik pratik yapmak kişiye gerekli müsabaka taktiklerini geliştirmesinde yardımcı olur.

(3)   Psikolojik Eğitimin Etkileri

·        Psikolojik eğitim özellikle tekniklerin geliştirilmesinde kullanıldığında çok daha etkilidir.

·        Teknik becerilerin geliştirilebilmesi ve iyileştirilebilmesi için, psikolojik eğitim fiziksel eğitimle birlikte içinde verilmelidir.

·        Bu eğitimin etkisi daha önce kazanılmış deneyimlere ve teknik bilgisine göre artar. Bu nedenle, psikolojik eğitim acemilerde çok az etkiye sahiptir.

·        Zihinsel serbest canlandırma yoluyla yapılan eğitimden, kontrollü toplu eğitimden daha iyi sonuçlar elde edilir.

·        Öğrenci kendi eğitim şablonunu sistematikleştirebilmek, oluşturabilmek için serbest zamana ihtiyaç duyar.

·        Kişi psikolojik ve fiziksel eğitimi alternatifli olarak kullanırsa, sonuçlar en azından yalnız fiziksel eğitimden daha kötü olmayacaktır.

·        Kişi, dikkat konsantrasyonunu artırmak istiyorsa, 5 dakikadan daha fazla süre ile eğitimine ara vermeyecektir.

C.     Taekwando Ruhu ve Teori Öğretimi

1)      Taekwando Ruhunun Öğretilmesi

Ruhsal, manevi eğitim diğer sporlardan farklı olarak Taekwando eğitiminin değerini ikiye katlar ve çok önemli bir diğer faktördür. Taekwando ruhu, eğitimle elde edilen doğru insan davranışlarının temelidir ve bu nedenle Taekwando eğitiminin prensip konularından birisidir. Taekwando ruhu iki şekilde tanımlanabilir;

İlk olarak, geniş anlamda Taekwando ruhu, duygu ve hisleri kontrol eden güçlü ruhsal dayanıklılık anlamına gelir (veya istek gücü). Ruhsal güç, fiziksel güç ile bağlantılıdır. Tıbbi teori tarafından da ispatlandığı gibi, ruh ve beden birbiri ile bağlantılıdır, sıkı ilişki içerisindedir ve merkezi sinir sisteminin kontrolünde ve aracılığında koordineli bir şekilde Taekwando tekniklerinin eğitimi ve güçlendirilmesi ile yakın ilişki içerisindedir. Geçmiş deneyimler, ruhsal olarak konsantre olunmuş Kyuckpa tekniklerinin uygulanmasında yıkıcı kas gücünün vuruşunun çok daha etkili olduğunu göstermektedir. Kişi ruhunu yapacak olduğu işe konsantre ettiğinde, bu, kişinin etik davranışlar ve normlar içerisinde Taekwando eğitiminde elde edilen gücün ve dayanıklılığın mükemmel şekilde hazır olduğu anlamına gelmektedir. Taekwando eğitimi vasıtasıyla kontrol edilmek, güçlü bir kuvvettir ve ders felsefesi bu ruhla ilgili samimiyet ve yakınlığa bağlıdır.

(1)    Felsefi Yönden Eğitim Alanı

Taekwando felsefesi, normların uygunluğu, vatansever duygular, ders felsefesi vs, 

(2)    İrade Yönünden Eğitim Alanı 

·        Konsantrasyon gücü: ruhsal enerjiyi hedef üzerine yoğunlaştırma ve etkili hale gelmesini sağlamak.

·        Kendini-zorlama gücü: bir yeteneğin diğerini, dayanıklılık, sabır veya kendi-kontrol etme gibi duygular alanında kuvvetlendirmesi.

·        Diğer: cesaret, kendine güven, yürütme gücü, liderlik ve benzeri alanlardaki kararlılık.

(3)    Ruhsal Eğitimde Göz önünde Bulundurulacaklar

·        Eğitmenin eksikleri tamamlama hareketleri, örneklerin öğrenciler tarafından takip edilmesi ruhsal eğitimde iyi sonuçlar elde edilmesini sağlar.

·        Eğitmen, öğrencilerin fiziksel eğitim ile ruhsal eğitimin birbiri ile olan yakın bağlantı ve ilişkisini anlamalarını sağlamalı ve öğrencilerini Taekwando ruhunu günlük yaşamlarında da kullanmaları yolunda teşvik etmelidir.

·        Günlük yaşamdaki deneyimlerin sunulması önerilir.

·        Ders, öğrencilerin fiziksel ve zihinsel şartlarına ve düzeylerine göre olmalıdır. Fiziksel ve ruhsal dayanıklılığın aşırı güçlendirilmesi öğrencilerin eğitim için heveslerini azaltır.

·        Yazın ve kışın uygun zamanlarda dışarıda eğitim verilmesi öğrencilerin ilgi ve heveslerini artıracaktır.

2)      Taekwando Teorisi Eğitimi

Taekwando teorilerinin öğretilmesi, eğitimin daha sürekli ve doğru olarak verilebilmesini güçlendirmek için eğitim konularının bir diğeridir. Teorik dersler, öğrencilerin eğitim metotları, dikkat problemleri vs’nin güçlenmesine katkıda bulunur ve öğrencilerin doğru ve gönüllü eğitim görme yeteneklerini yükseltir.

(1)   Taekwando Teorilerinin Alanları

·        Taekwando ruhu: ruhsal felsefe, uygun normlar, meditasyon metodu.

·        Taekwando biliminin alanları: Taekwando ve spor psikolojisi, Taekwando ve psikoloji, Taekwando ve dinamikleri ve diğer akademik bilimlerle ilgilidir.

·        Taekwando tarihi

·        Taekwando teknikleri teorisi

·        Taekwando eğitimi pedagojisi

·        Taekwando’nun hayati ve vücuda ait bölümleri 

·        Taekwando okulunun yönetimi

·        İlk yardım kuralları: ilk yardım idaresi ve yaralanmaların önlenmesi.

Tüm bunlara ek olarak, teorik sağlam görüş acısı ve etik değerler de Taekwando eğitiminin ayrılmaz parçalarıdır. Verilecek eğitim düzeylerinin yaş ve cinsiyete göre belirlenmesi ve görsel ekipmanlardan yararlanılması tavsiye edilmektedir.

Teorik eğitim, eğitmenin programına göre eğitim esnasında açıklama, soru cevap, vazife ve deneyimlere de vurgu yapılmalıdır.

(2)   Teorik Eğitimde Göz önünde Tutulacaklar

·        Öğrencilerin anlayışları ve düzeyleri göz önünde tutulmalıdır.

·        Teorilerin pratikle birleştirilmesi gereklidir.

·        Teorik eğitim diğer ilgili konularla birlikte verilmelidir.

·        Eğitim, Milli Atletik Karşılaşma, Dünya Taekwando Şampiyonluğu ve Asya Oyunları gibi çeşitli Taekwando müsabakaları ile ilgili olmalıdır.

·        Teorik eğitim, teknik eğitimin pratik eğitime uygulanması üzerine odaklanmalıdır.

·        Teorik eğitim saatleri için uygun ders saatleri ayarlanmalıdır.

D. Günlük Yaşamın Taekwando Okulundaki (Dojang) Rehberliği

Bu bölümde çocuklar ve gençler için fiziksel eğitimin yanında bir öğretim yeri de olan Taekwando okulunda rehberlik yapan günlük yaşam türü üzerinde durulacaktır.

Bu anlamda, okul çocukların ve gençlerin sosyal karakterlerinin oluşmasında çok büyük bir sorumluluğa sahiptir. Bu yaşlardaki öğrenciler eğitmenin vereceği tüm emir ve aksiyonlara itaat etme eğilimindedirler.

Bu nedenle, eğitmenin durumu ve otoritesi genç öğrenciler tarafından model alınır. Eğitmen öğrencilerin önünde tutarlı davranışlar sergilemelidir. Uygunsuz davranışları sadece otoritesini sarsmayacak aynı zamanda çocuk öğrenciler üzerinde negatif etkide bulunacaktır.

1)      Günlük Yaşam Rehberliğinin İçeriği

(1)   Dojang’da Yaşam

·        Öğrencilerin itaati öğrenmesi ve Dojang’ın gerekli normları.,

·        Öğrenciler arasında uyumlu insan ilişkileri.

·        Öğrencilerin kişisel problemlerinin eğitim ile kavranması.

(2)   Sağlıklı Yaşam Rehberi

·        Tazelemeden, bayatlamaya yiyeceklerin durumunun kontrol edilmesi.

·        Yanlış duruşların düzeltilmesi.

·        Dobok’un nasıl saklanacağını belirten direktifler.

·        Vücudun ve nasıl temiz ve sağlıklı saklanacağı ile ilgili direktifler.

(3)   Dinlenme Rehberi

·        Eğiticinin haftada bir defa zamanını öğrencilerin dinlenmesine rehberlik etmek için ayırması arzu edilir.

·        Top oyunları, hobilerin gösterilmesi veya hoşa giden şeyler vs.

·        Beraberlik ve işbirliği ruhunun artırılması için takım müsabaka oyunlarına rehberlik edilmesi.

2)      Dojang’da Öğrencilerin İtaatinin Sağlanması (okul)

·        Dojang’a girişten sonra, ilk olarak milli bayrağın önünde eğilir, ve okul başkanın emri ile Dan veya Keup derecesine göre, eğitmenleri, üst sınıfları diğerlerini selamlar.

·        Okulda, tüm hareket ve eylemler nazik bir şekilde yapılmalıdır.

·        Eğitime hazırlanabilmeleri için öğrenciler dersten 10 dakika önce sınıflarda olacaklardır.

·        Eğitime başlamadan önce, yaralanmaların önüne geçilebilmesi için tüm kişisel eşyalar çıkartılmalıdır (saat, gözlükler, yüzük vs.)

·        Eğitim esnasında, öğrenciler sadece Taekwando eğitimine konsantre olmalıdır.

·        Öğrenilen Taekwando teknik becerileri kötüye kullanılmamalıdır.

·        Vücut, el ve ayak tırnakları eğitim süresince temiz saklanmalıdır.

·        Terli Dobok, günlük kullanımdan sonra yıkanarak ve kurutularak bir sonraki kullanım için temiz saklanmalıdır.

·        Öğrenciler, eğitimden önce ve sonra eğitim salonunun temizlenmesi sorumluğunu üstlenmelidirler. 

·        Her bir öğrenci Taekwando normlarına itaatte diğer öğrencilere örnek olmalıdır.

3)      Yaralanmaların Önlenmesi İçin Temel Noktalar

Yaralanmalar, yoğun  ve uzun süreli fiziksel eğitimlerde ortaya çıkan büyük problemlerdir. Fakat bu yaralanmaların çoğu eğitim salonunda gerekli tedbirler alındığında önlenebilir niteliktedir. Uygun çevrenin oluşturulması, yeterli ön ısınma ve bitirme eksersizleri, rasyonel programlama, vücudun her bölümünün dayanıklılığının artırılması, koruyucuların giyilmesi, ustalıklı eğitim yönetimi vs. yaralanmaların önlenmesinde vazgeçilemez unsurlardır.

“Bazı durumlarda önleme ilaç ve tedaviden yüz kere etkilidir” sözünde olduğu gibi, önleme tedbirleri uygulanmalı ve acil durum kutusu ve acil durumlar için acil telefonu hazır bulundurulmalıdır. 

¨      Yaralanmaların engellenmesi için kontrol listesi

·        Eğitim alanı tam olarak hazır mı?

·        Zemin durumu ve ekipmanlarla ilgili olarak herhangi bir düzensizlik yok mu?

·        Öğrencilerin hazırlanması doğru bir şekilde mi?

·        Isınma eksersizleri yeterli mi?

·        Kyorugi uygulamasında koruyucular doğru olarak giyildi mi?

·        Müsabıklar teknik düzeylerine ve fiziksel durumlarına göre eşleştirildi mi?

·        Müsabıklar karşılıklı olarak heyecan ile teşvik edildiler mi?

·        Kyorugi kuralları doğru olarak anlaşıldı ve gözlemlendi mi?

·        Günün eğitiminin miktarı uygun mu?

·        Uygulama esnasında yaralanan öğrenci var mı?

·        Öğrenciler eğitim sonuçlarından memnun mu?

5. Değerlendirme

Değerlendirme eğitimin öz niteliklerinden birisidir. Ölçme, eğitim müfredatının yeterliliği, öğrencilerin tavırlarındaki değişiklikler, eğitmenin kalitesi vs gibi eğitimin değişik alanlarında elde edilen kazanımların ortaya çıkarılmasıdır. Taekwando eğitiminde patrik teknikleri ölçmenin amacı, öğrencilerin neler öğrendiklerinin, teknikleri uygularken zayıf kaldıkları tekniklerin ve daha fazla çalışılması gerekli tekniklerin ortaya çıkarılmasını amaçlamaktadır.

A.     Değerlendirmenin Anahatları

·        Değerlendirmede elde edilmesi istenen amaç ve süreç.

·        Eğitmenin eğitiminde kullanabilmesi için öğrencilerin mental (zihinsel, ruhsal) ve fiziksel şartlarının ortaya çıkarılması.

·        Öğrencilerin açık hedefleri ve bu hedeflerin  ne kadarını elde ettiklerini anlamalarını sağlamak ve böylece eğitime motivasyonlarını artırmak.

·        Öğrencilerin velilerine değerlendirme sonuçları hakkında bilgi vermek ve böylece Taekwando eğitimine güvenlerini sağlamak.

·        Eğitim planının oluşturulması veya revize edilebilmesi için gerekli verileri toplamak.

·        Değerlendirme sonuçlarının etkilerinin Taekwando eğitimi gözden geçirilirken kullanılması.

·        B. Değerlendirme Süreci

 C. Değerlendirme Gereksinimi

·        Uygunluk                     : değerlendirme yönteminin uygun olup olmadığı.

·        Güvenilirlik                   : uygulanan değerlendirme yöntemlerinin doğruluğu

                                     ve tutarlılığı, örneğin metotları kullanırken ortaya çıkan

                                     yanlışlıkların oranı.

·        Objektiflik                   : diğer sınav yapanların değerlendirmeleri ile aynı fikirde

olma oranı

·        Fayda                           : değerlendirme sonuçları kolaylıkla faydaya     dönüştürülebilmelidir.

·        Ekonomik etkililik         : aynı şartları taşımak koşuluyla bir değerlendirme daha az

   zaman ve masrafla gerçekleştirilmelidir.

D.    Değerlendirme Türleri

1)      Değerlendirme durumlarına göre sınıflandırma

(1)   Denetim:

Özel bir zamana ve yere ihtiyaç duyulur ve değerlendirme advans şekilde yapılmalıdır.

(2)   Gözlem:

Belli bir zaman yok, değişik gözlem araçları, denetim konuları gözlem altında olduklarını anlamazlar. 

2)      Değerlendirme kriterine göre sınıflandırma

(1)   Mutlak değerlendirme:

Diğerleri ile karşılaştırmaksızın sabit kriter eşliğinde elde edilen kazanımların test edildiği değerlendirme metodu. Aslında, Taekwando derce testleri bu metotla yapılır.

(2)   Göreceli değerlendirme:

Aynı derecedeki grup içinde kişinin elde ettiği kazanımların diğer grup üyeleri ile karşılaştırılması metodu. (örneğin; grubun % 10’u için “mükemmel” ve % 20’si için “oldukça iyi”).

E.     Taekwando Eğitimi için Gerekli Değerlendirmenin İçeriği

(1)   Fiziksel durumun incelenmesi:  okulda her öğrenci için sağlık kardı tutularak öğrencilerin sağlık durumlarının takip edilmesi arzu edilir.

(2)   Fiziksel inceleme : vücut yapısı, ağırlık, göğüs ölçüsü, oturma ağırlığı vs.

  Kilo (kg)                   X 100                                       

Ağırlık orantısı                           Vücut yapısı (cm)                  

Göğüs ölçüsünün orantısı                      Göğüs ölçüsü        X 100

                                                           Vücut yapısı (cm)

(3)   Basitleştirilmiş fiziksel dayanıklılık testi

(4)   Taekwando uygulamalarının değerlendirilmesi

(5)   Kişisel uygulama değerlendirme dosyası

(6)   Geçici eğitim değerlendirmesi kayıtları ve düzenli değerlendirme dosyaları.

F.      Değerlendirmede Göz önünde Bulundurulması Gerekenler

(1)   öğrenciler değerlendirilirken çok fazla yüklenilmemelidir. Düzenli değerlendirmede, öğrenciler, tekniklerini geliştirmeyi, fiziksel güçlerini ve davranışlarını bilebilmeleri için, kendi iradeleri ile değerlendirmede yer almalıdırlar.

(2)   Değerlendirme sonuçlarının detaylı analizinden sonra, kişisel öğrenciler bilgilendirilmelidir. Eğitim yöntemi tavsiyesinin yanında yüksek not alanlar memnun edilirken düşük not alanlar teşvik edilmelidir.

(3)   Çocukların değerlendirilmesi durumunda, sonuçlar ailelerine gönderilmelidir.

(4)   Ölçüm yapılırken öğrencilerin güvenliği göz önünde bulundurulmalıdır.

(5)   Fiziksel dayanıklılık testi ölçümü yapılırken ısınma eksersizleri ve ön denetim imkanları oluşturulmalıdır.

(6)   Değerlendirmeler, düzenli ve sürekli olarak yapılmalıdır.

(7)   Eğitmenin kapasitesi, değerlendirmeleri organize etmesinde, analiz etmesinde gerçekleştirmesinde ortaya çıkar.

G.    Basitleştirilmiş Fiziksel Dayanıklılık Testi

Aşağıda, öğrencilerin fiziksel dayanıklılığını ortaya çıkarmayı amaçlayan, göreceli olarak ilgili araçlar dahil olmak üzere basitleştirilmiş (kolaylaştırılırmış) ölçülerle dayanıklılık testinin kısa tarifi yer almaktadır: